Vandaag was het juf Els die ons vrolijk kwam wekken. Tot ieders verbazing lagen we met ons allen om 7u30 nog heerlijk te slapen maar toch moesten we op staan. Even ons opfrissen, onze tanden poetsen, kleine of grote boodschap, onze warme kledij aan en we zijn klaar om te ontbijten.
De boterhammen stonden ons reeds op te wachten.
We aten ons buikje vol want vandaag hadden we best wel veel energie nodig.
Na het ontbijt kleedden we ons warm aan want we gingen vandaag rappellen en klimmen. Volgens het weerbericht ging het vandaag lekker koud worden en daarom trokken we ook onze muts en handschoenen zeker aan. We waren nog maar net vertrokken en de eerste sneeuwvlokken dwarrelden naar beneden. Om echt te spreken van een wit tapijt was het nog te vroeg maar we werden er wel lekker nat van. Maar we lieten ons niet doen. We trokken er ons niets van aan. We waren toch lekker warm gekleed en we hadden echt wel zin om te klimmen en klauteren.
Na een kwartiertje stappen kwamen we aan de klimmuur aan. Onder begeleiding van Joran trokken we allemaal een veiligheidsriem aan. We hadden er echt wel zin in. Na een grondige uitleg mochten we zelf beginnen klimmen. Juf Els zorgde voor de veiligheid bij het rappellen. Meester Thomas en meester Olivier zorgden ervoor dat we veilig konden op de rost klimmen. Door de sneeuwbuien was het best wel glad om goed te kunnen klimmen. Maar we lieten het niet aan ons hart komen en gaven opnieuw het beste van onszelf. We klommen als volleerde bergbeklimmers op de rost. We stapten heel zelfzeker achterwaarts de hoge rotswand af. De juffen en meesters genoten van ons doorzettingsvermogen! Op het einde van de voormiddag mochten we dan nog met zijn allen op de apenbrug net boven het 'ravijn'. Het werd een onvergetelijke ervaring! We zijn dan ook terecht fier op onszelf! 👊
Ondertussen kregen we het best wel koud en we waren dan ook niet treurig dat we richting LPM trokken. We wisselden onze natte kledij in voor lekkere droge en warme kledij. Bedankt mama en papa voor die extra paar warme sokken! Bedankt mama en papa voor die heerlijke warme trui!
Als middagmaal smulden we lekkere stoofvlees met frietjes. Het smaakte voortreffelijk! Het smaakte geweldig! Het smaakte formidabel! Het was een ware verwenning voor onze smaakpapillen! Hoe zeggen ze dat ook weer in 'Komen eten': "Het is een culinair organisme!" 😄
Als dessert smulden we nog een lekker ijsje.
In de (droge) namiddag stond een flinke wandeling op het programma. In kleine groepjes, onder begeleiding van een leerkracht, trokken we doorheen de lenen. Aan de hand van foto's en een wegbeschrijving moesten we onze weg zoeken naar onze eindbestemming. We stapten stevig door en alle foto's werden vlot gevonden. We merkten ook op dat elke letter heel belangrijk is in een wegbeschrijving. Recht door moet recht door blijven en mag zeker niet vervangen worden door rechts. Want zonder dat je het echt beseft, kun je verkeerd lopen.
Na anderhalf uur stappen stonden alle groepen op de afgesproken plaats. Best wel knap van ons!
Ondertussen werd het rustig aan donker en hadden we nog een serieus stuk voor de boeg. Onder begeleiding van juf Els stapten we richting Durbuy. Gelukkig hadden we onze zaklamp mee want we trokken doorheen het donkere bos van de Hare Krishna. Omstreeks 19u en 14 km later kwamen we moe maar voldaan toe in het heem.
We trokken onze wandelschoenen en jassen uit en gingen direct onze maagjes vullen met een kommetje tomatensoep en een boterham. De warmte uit de eetzaal deed ons deugd en onze koude oortjes en handen werden vervangen door blozende kaakjes.
Als avondactiviteit moesten we samen werken met onze vrienden van De Meersen. Op het donkere grasveld van LPM moesten we met behulp van een kompas ons proberen te oriënteren. We moesten heel wat posten in de juiste volgorde vinden. De samenwerking verliep vlot en we vonden het echt wel leuk. De leerlingen van het 5de leerjaar mochten even uitblazen in het heem. Zij namen een lekkere warme douche en speelden nog een spelletje.
Na een fantastische maar drukke dag trokken we vermoeid richting dromenland. We zitten al over de helft van de bosklassen. Wat gaat de tijd toch snel! Wat zal het jammer zijn dat het vrijdag is! Begrijp ons niet verkeerd, we zullen blij zijn om mama en papa terug te zien maar we zullen het hier wel missen! Maar eerst nog genieten van de 2 komende dagen!
Beste mama, beste papa,...
Maak je geen zorgen!
Het gaat hier zotzalig goed!
